பதிவுலகம் அவ்வளவுதானா ?

முன்புபோல் பதிவெழுத நேரம் கிடைப்பதில்லை என்பது என்னவோ உண்மையாக இருந்தும், பெரும்பாலான நேரங்களில் விழும் இடைவெளிகளுக்கு காரணம், "என்னத்த எழுதி", "என்னத்த படித்து" என்கிற இலக்கிய சிந்தனைகள் தான். இதுபோன்ற  சிந்தனைகள் அடிக்கடி என்னை ஆட்கொண்டு  தொடர்ந்து இயங்கவிடாமல் செய்கிறது,

ஏதாவது ஒரு சித்தரை சந்தித்து கலந்தாலோசிக்க விருப்பமாய் இருக்கிறேன், அனுபவசாலிகள் சிறந்த சித்தரை சிபாரிசு செய்யவும்!

சில வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் இளம்பெண்கள் நிறைந்த திருவிழா போல் எப்போதும் சுறு சுறுப்பாய் இயங்கிய பதிவுலகம் இப்போது பல்லுபோன கிழவி கணக்கா பெரும் அமைதி கொண்டுள்ளது. 

என்னடா நமக்கு வந்த சோதனை, இப்படி நித்தம் பதிவெழுதி கொல்லுகிறார்களே என்றெல்லாம் குமுறிய காலம் போய், அந்த இரக பதிவுகள் கூட வருவதில்லையே என்கிற கவலை மனசுக்குள் பாரமேற்றுகிறது! ஆண்டவரே அவர்களின் வருத்தங்களை நீக்கி, மீண்டும் பதிவு எழுதும்படி இரட்சியும்! பாவங்கள்  தொலையட்டும்?....!

நண்பர்களை சம்பாரித்தது தவிர்த்து இங்கு நான் எதையும் பெரிதாய் சாதித்துவிடவில்லை என்ற அலார மணி என் சிறு, பெரு மூளைகளின்? மடிப்புகளில் எப்போதும் ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தாலும் நானும் ஒரு  பதிவன்? என்று சொல்லிக்கொள்(ல்லு)வதில் என்னவோ மனம் மட்டற்ற மகிழ்ச்சியடைகிறது.

சமீப காலமாக எவரும் புதிதாய் பதிவெழுத வந்தமாதிரி எனக்கு நினைவில்லை. நமக்குள்ளே தான் பம்பரம் சுற்றிக்கொண்டிருக்கிறோம். இந்நிலை நீடித்தால் சோர்ந்து கிடக்கும் பதிவுலகம் , இன்னும் சோர்ந்து தான் போகும். எத்தனை நாளைக்குத் தான் நம் சட்டைகளை நாமலே கிழித்துக்கொண்டு திரிவது ?

புதிதாய் வருபவர்களை ஊக்கப்படுத்தி, கரங்கொடுத்தால் தான் மேலும் புதியவர்கள் உள்நுழைய வாய்ப்பு உருவாகும். (எலேய் அரசா உம் பிரச்சினை என்னதான்னு சொல்லித்தொலையும் ). தெரிஞ்சாதான் சொல்ல மாட்டேமோ ? எதிலும் புது வருகை இல்லையெனில் அது  காலப்போக்கில் தானே அழிந்துவிடும் அபாயம் இருப்பதாக எங்கோ படித்த நியாபகம். 

எழுத வா வென யாரையும் கரம் பிடித்து இழுக்க முடியாது ? அவர்களாக வந்தால் தான் உண்டு என்கிற நிதர்சனமும் புரிகிற அதே வேளையில் தான்,  ஏன்? முன்பிருந்த பிளாக்கின் மோகம் இப்போதில்லை என்கிற பெருங்கேள்வி விஸ்வரூபம் எடுக்கிறது. உங்களுக்கு ?         

Tweet